Ο νυχτερινός λαβύρινθος γεύσεων στην Αθηνα έχει χαραχθεί από την αρχή. Κινδυνεύεις να πέσεις σε αδιέξοδο αν αναπολείς τις σούπες στο Αυγό του κόκορα Σάββατο βράδυ µε κυριακάτικη εφηµερίδα παραµάσχαλα. Ο χάρτης έχει ανοίξει τόσο σε γεύσεις όσο και σε γειτονιές που µια δεκαετία πίσω ίσως και να αγνοούσες την ύπαρξη τους. Όρεξη να έχεις και ξεκινάµε…
γράφει ο Φώτης Βαλλάτος
BOX Στις άλλες «Βροµικες» γειτονιές
Την ίδια στιγµή στην καντίνα του Μπίλυ στην Εθνάρχου Μακαρίου στο Περιστέρι, σε ένα δυστοπικό τοπίο, κάπως σαν παρελθοντικό Γκάτακα, τα λαϊκά παιδιά καταβροχθίζουν πεντανόστιµα hot dogs ή χειροποίητα χοιρινά καλαµάκια ατενίζοντας ψιλοµεθυσµένα τα σκοτεινά εργοστάσια της περιοχής.
Στο Legendary Hot Dogs Gourmet Sausages & Snacks στην Τσαµαδού στον Πειραιά, ο Μιχάλης Ψαρούδης, πρώην φροντιστής της Ολυµπιακής, µάζεψε συνταγές hot dog από τα ταξίδια του και έστησε ένα απίστευτο µενού µε hot dogs, όπως το West Virginia Southern Slow Dog.
Στην Ακτή Μουτσοπούλου, στο Ιµαλάια hot dog, πάνω από την παλιά Λέσχη του Ολυµπιακού, µαζεύεται επίσης όλος ο Πειραιάς για ένα hot dog µε λουκάνικο, σος, κέτσαπ, µουστάρδα, λάχανο και καρότο, συζητώντας για τον αν ο Μασάντο είναι ιδανικός αντι-Ιµπαγάσα και αν χωράνε στην ίδια εντεκάδα ο Μήτρογλου µε τον Τζιµπούρ.
Ο Στάθης στον παράδροµο της Βουλιαγµένης (στην έξοδο από Ηλιούπολη) είναι επίσης κλασική αξία στα νότια, µε κόσµο από τη Βούτα, τη Μαύρη και τα λιµανάκια, που νοσταλγούν τις παλιές εποχές µε τα φτιαγµένα αυτοκίνητα και τις κόντρες.
Η καντίνα µπροστά στο Πάντειο έχει σούπερ αµερικάνικο hot dog µε λευκό λουκάνικο και καραµελωµένα κρεµµύδια, ενώ το Ha’ Dog στο Χαλάνδρι περνάει στην γκουρµέ εποχή ζυµώνοντας το ψωµάκι του µε βούτυρο Κερκύρας.
BOX ta σουβλάκια της Γωνιάς στην Οµόνοια
Ειδική µνεία στα σουβλάκια της Γωνιάς στην Οµόνοια, που ψήνονταν µε τη βοήθεια ενός σεσουάρ πριν βουτηχτούν σε µια πεντανόστιµη σάλτσα µε λαδολέµονο και ρίγανη, που υπήρξαν στάση για άπειρους ξενύχτηδες και τραγουδιστές της πίστας (άλλωστε είχε και ένα τοίχο γεµάτο αυτόγραφα). ∆υστυχώς, παρασυρµένο από την παρακµή της Οµόνοιας έκλεισε πριν από µερικούς µήνες, στερώντας µας την πιο αγαπηµένη στάση µετά τα µπαρ.
BOX οποιος νυχτα περπατει… ∆ιευθυνσεις Hot Dog
Schweinchen Dick: Ιάκχου 9-11, Γκάζι. Ανοιχτό κάθε βράδυ από 8 µ.µ. ως 4 π.µ., τα Παρασκευοσάββατα ως 7 π.µ., τηλ. 693 798 3556
Legendary Hot Dogs Gourmet Sausages and Snacks: Τσαµαδού 45, Πειραιάς (κοντά στο ∆ηµοτικό Θέατρο), τηλ. 210 4123740
Ιµαλάια Ακτή Μουτσοπούλου 50, τηλ.: 210 4287662
Ha’ Dog: Λεωφόρος Α. Παπανδρέου, Κάτω Χαλάνδρι, τηλ. 210 6853040
ΞΕΝΥΧΤΑ∆ΙΚΑ
Παπανδρέου: 24 ώρες το 24ωρο, 7 ηµέρες την εβδοµάδα, στη Βαρβάκειο Αγορά, τηλ. 210 3219470
Ήπειρος: Στη Βαρβάκειο Αγορά από την πλευρά της οδού Αθηνάς. Κλειστό µόνο µεταξύ 8 το βράδυ µε 2 το πρωί, τηλ. 210 3240773
Αυτόφωρο: Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 152, απέναντι από τον Άρειο Πάγο, τηλ. 210 6461377
Αντώνης: Κερατσίνι στην Παπανικολή 23, λίγο µετά τη διακλάδωση της Λεωφόρου ∆ηµοκρατίας
Σαλονικιός: Μέχρι τις 2 το πρωί, Ποσειδώνος 20 στις Τζιτζιφιές, τηλ. 210 9427962
Ξύλινη Γωνιά: Αλκµεωνιδών 2-4, πίσω από το Ξενοδοχείο Caravel στην Καισαριανή, τηλ.210 7232235
Της ώρας
Μάκης: Ψητοπωλείο στη Θηβών 235 στο Περιστέρι, τηλ. 210 5776136
Σχάρα Καλαµάκι: Πραξιτέλους 5
Ντερλικατέσεν: Στην Τσακάλωφ 14 (δίπλα στα Everest), τηλ. 210 3630284
Meatmeatmeat: Στον πεζόδροµο της Τσακάλωφ στον αριθµό 10, τηλ: 210 3388676
Meatropoleos 3: Στην αρχή της Μητροπόλεως στην Πλατεία Συντάγµατος, τηλ. 210 3241805-6
Ατάκα και στο πόδι: Πέτρου Ράλλη 441 & Ταρσού, τηλ: 210 4904070
Σκαραβαίος: 24 ώρες ανοιχτό, στη Μαυροµιχάλη 159 στα Εξάρχεια, τηλ. 210 6464961
Η καντίνα της Μαβίλη έχει τα σκήπτρα και τη φήµη µεγατόνων στην αθηναϊκή νύχτα, ενώ οι αστικοί µύθοι για τις πολυκατοικίες που έχει χτίσει ο ιδιοκτήτης της από τα έσοδα του βραστού και του ψητού λουκάνικου, κυκλοφορούν στα πηγαδάκια της Βασιλίσσης Σοφίας σαν αποκλειστικό ρεπορτάζ του ΤΜΖ. Εδώ ακόµα όλα µοιάζουν ίδια, σαν να µην έχει αλλάξει τίποτα τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Ψητό ή βραστό, µια επίφαση φλερτ, ένας ιδιότυπος αναδυόµενος ερωτισµός σε µίξη µε άρωµα από λουκάνικο Φρανκφούρτης και µια προσµονή για κάτι που µπορεί να αρχίζει αλλά και µπορεί να τελειώνει ύστερα από την τελευταία µπουκιά. «Θα πάµε σπίτι του ή θα πάµε σπίτι µας να δούµε τα σταυρόλεξα του ΑΝΤ1;». Τα κορίτσια ισορροπούν στα δωδεκάποντά τους για να παραγγείλουν ένα hot dog, το καµάκι αναβιώνει και δεκάδες ιστορίες γνωριµιών που κατέληξαν σε γάµο έχουν να διηγηθούν οι συχνοί θαµώνες. Το χιτ είναι το ψητό (ή βραστό) απ’ όλα (δηλαδή µε λουκάνικο, βραστό κρεµµύδι, λάχανο, καρότο, πατάτες, κέτσαπ, µουστάρδα και σος µαγιονέζας -εγώ βάζω πάντα και 5-6 σταγόνες ταµπάσκο). Στη διπλανή στάση τα παιδιά µε τις άδειες τσέπες περιµένουν το 550, το πρωινό λεωφορείο για Καλλιθέα, Νέο Κόσµο, Φάληρο. Κάπως σαν τότε που ξενυχτάγαµε πάνω από ένα τετράγωνο µπιφτέκι Mushroom Melt στο Wendy’s τουΣυντάγµατος, πριν πάρουµε τα πρώτα λεωφορεία για Κυνοσάργους, 3 Γέφυρες, για Κάτω Πατήσια ή Κυπριάδου.
Λίγα µέτρα πιο κάτω, στη Μιχαλακοπούλου, παρκαρισµένη σε ένα πάρκινγκ η άλλη θρυλική καντίνα της περιοχής, πουλάει κοτοµπουκιές µε πατάτες τηγανητές στις ουρές των ξενύχτηδων που έχουν παρκάρει άτσαλα τα αυτοκίνητά τους απέξω – άλλοι έχουν βγει από το τροµερό κονσοµασάδικο Κάβος (όπου εµφανίζεται σε µια πίστα 1 επί 1, ηΈλενα Βέντη) και άλλοι σαν µια στάση από την άνοδο για βόρεια προάστια.
Στο Schweinchen Dick της Ιάκχου στο Γκάζι, τα λουκάνικα αναστενάζουν και οι πελεγκρίνοι της περιοχής σαβουρώνουν Kaserkrainer (λουκάνικο γεµιστό µε τυρί) ήBerner (γεµιστό µε τυρί και επικάλυψη bacon) και σκέφτονται τις µεγάλες νύχτες τους Kreuzberg, τους Βερολινέζους χίπστερ που βουτάνε τα Rayban γυαλιά τους στοχούµους, όπως ο Ζόχαν, στη γνωστή ταινία. Ορδές από κορίτσια µε flat κοιλιές και αγόρια από το Sodade κάνουν ουρές εδώ. Παραγγέλνουν το hot dog του έρωτά τους. Φτύνουν το ψωµί και τρώνε το κρέας και τα λαχταριστά κρεµµύδια.
Στη Σαρρή στου Ψυρρή, το πιο καλό (so called) βρόµικο της πόλης δίνει βουνά απόλουκάνικα την ώρα που οι µικροπωλητές αραδιάζουν στην Ερµού παλιά γραµµόφωνα και καρτ ποστάλ από τον πόλεµο λες και στέλνουν κάρτες στο Downton Abbey.
Πίσω πάλι στις καλές εποχές της Αθήνας εκεί στα ’90s, µε τα µπουζούκια και τα ελληνάδικα στις ζενίθ δόξες τους και µε το Ιστορικό Κέντρο να αρχίζει να θεωρείται το νέο καλτ (ήδη το Ψυρρή είχε αρχίσει να αναγεννιέται), είχε παρατηρηθεί ένα µοναδικό φαινόµενο: Η µόδα του πατσά. Καλογυαλισµένες Πόρσε, Μερσεντές και άλλα ακριβά αυτοκίνητα συνωστίζονταν παρκαρισµένα στην οδό Αθηνάς έξω από τη Βαρβάκειο Αγορά (κάποιοι µάλιστα τα έχωναν και µέσα, και πάρκαραν µπροστά από τα µαγαζιά µε τα κρέατα και τα ψάρια – πριν φυσικά ανοίξουν. Πλούσιοι και celebrities έµαθαν ξαφνικά τον Παπανδρέου και την Ήπειρο τα δύο κλασικά πατσατζίδικα της Αγοράς, οι γνωστοί σεφ µιλούσαν µε ύµνους για την υψηλή γαστρονοµική αξία αυτού του µέχρι πρότινος ευτελούς και λαϊκού πιάτου, τα περιοδικά έκαναν editorial µόδας εκεί (µέχρι και ένα πάρτι του Fashion Week είχε γίνει µέσα στη Βαρβάκειο) και όλοι ανακάλυψαν το αθηναϊκό Meat Packing District πάνω από ένα πιάτο αρνίσια ποδαράκια µε σκορδοστούµπι καιµπούκοβο. Βέβαια, τα πατσατζίδικα της Αθήνας (και πολύ περισσότερο της Θεσσαλονίκης) είχαν διαγράψει µεγάλη πορεία στη νύχτα, πολλές δεκαετίες τώρα – ήταν τα πρώτα ελληνικά «φαστφουντάδικα» των ξενύχτηδων.
Στο Ήπειρος και στον Παπανδρέου έτρωγαν παλιά ο Τσιτσάνης, η Βουγιουκλάκη, ηΜερκούρη, η Καρέζη και πολλοί άλλοι. Και τα δυο παραµένουν στη θέση τους (αν και οΠαπανδρέου κάηκε ολοσχερώς το 2005 και φτιάχτηκε από την αρχή) και συνεχίζουν να σερβίρουν καλό πατσά, αλλά και µαγειρευτά για όσους δεν αντέχουν την χαρντκορίλα τηςσούπας µε τα ποδαράκια και τις κοιλιές. «Έµπειρο» πατσά έχει και το καλτ Αυτόφωροστην Αλεξάνδρας, απέναντι από τον Άρειο Πάγο (ο κουµπάρος µου, που είναι Θεσσαλονικιός και ξέρει από καλό ποδαράκι, µόνο εδώ τρώει από τότε που ήρθε στην Αθήνα).
Στο Αυτόφωρο τα µπουζούκια τραγουδάνε ακόµα πάνω από ένα πιάτο αχνιστό πατσά, αλλά και από µακαρονάδες και βραστά φασολάκια. Η Μιµίκα από το διπλανό τραπέζι παραγγέλνει φιλέτο καλοψηµένο. Οι σερβιτόροι τζιµάνια, της παλιάς σχολής. Σου φέρνουν το φαγητό στο τραπέζι σε χρόνο dt. Μου θυµίζουν τους αντίστοιχους επαγγελµατίες σερβιτόρους στις παλιές αστικές καφετέριες του Παλαιού Φαλήρου ή τηςΝέας Φιλαδέλφειας, του Sweet Home Prapas ή του Tilas αντίστοιχα.
Από την άλλη, ο φίλος µου ο Βασίλης Καλίδης σκίζει τις ποδιές του για τον πατσά τουΑντώνη στο Κερατσίνι, δίπλα από την Πλατεία Λαών, µε σπεσιαλιτέ το πόδι, και γι’ αυτόν του Μάκη στη Θηβών (ο οποίος έχει και πίτα σουβλάκι µε µόνο 0,90 ευρώ και γίνεται ο κακός χαµός όλη µέρα και όλη νύχτα).
Κλασική αξία και ο Σαλονικιός στην Ποσειδώνος στις Τζιτζιφιές, ενώ προσωπικό µου αγαπηµένο µαγαζί είναι η Ξύλινη Γωνιά πίσω από το Caravel, που µαζεύει µουσικούς από τα µπουζούκια και εκτός του καταπληκτικού πατσά σερβίρει την καλύτερηκοτόσουπα που µπορείς να βρεις στην Αθήνα στις 5 το πρωί.
Στην εποχή της κρίσης δυο πράγµατα ανθίζουν στην εστίαση. Το σουβλάκι καλαµάκι(µην το πείτε στη Θεσσαλονίκη) και το frozen yogurt (αυτό το δεύτερο όχι ως ανάγκη του καταναλωτή, αλλά επειδή έχει χαµηλό κόστος η επένδυση). Είναι απίστευτο πόσα καλαµακτζίδικα έχουν ανοίξει τους τελευταίους µήνες ειδικά στο Ιστορικό Κέντρο. Αυτό που προτιµούν οι χίπστερ της περιοχής είναι το Σχάρα Καλαµάκι της Πραξιτέλους. ΤοΝτερλίσιους στην Τσακάλωφ έφερε στην Αθήνα το αντίστοιχο του Ντερλικατέσεν που έκανε τη διαφορά όταν άνοιξε, µε τις πίτες ολικής αλέσεως, τα µανιτάρια καλαµάκι, την πανσέτα καλαµάκι και όλους τους υπόλοιπους νεωτερισµούς, ενώ πρόσφατα άνοιξε δίπλα από αυτό το Meatmeatmeat, που τα Σάββατα κλείνει στις 7 το πρωί. ΤοMeatropoleos 3 στο Σύνταγµα άνοιξε πριν από ένα χρόνο και έφερε για πρώτη φορά τογκουρµέ σουβλάκι στην πλατεία. Το καλτ Ατάκα και στο πόδι στη Νίκαια δίνει σούβλες σε πακέτο, µε το αρνίσιο πόδι να σπάει τα ταµεία.
Μερικά χιλιόµετρα µακριά, στη λαχανογορά του Ρέντη, τα φορτηγά περνάνε και έρχονται, οι οδηγοί κοιµούνται πάνω στα καντράν, από κάπου ακούγεται ένα κοµµάτι τουΒασίλη Καρρά, µια µυρωδιά από σάπιο µαρούλι και ιδρωµένα ρούχα αναδίδεται από δίπλα µας. Καπνός από ψητό κρέας, σουβλάκια καλαµάκια, παϊδάκια και προκάττηγανητές πατάτες. Τρώµε ένα φανταστικό σουβλάκι κρυφακούγοντας ιστορίες από τα βρόµικα σεντόνια της Νίκαιας και του Κορυδαλλού, από τα ταξίδια στο Λεβερκούζεν, στη Βουλγαρία, από τα σύνορα, από τις πεταλούδες τις νύχτες στις καντίνες της Εθνικής Οδού.
πηγή: koolnews.gr